REHBER

Kimliğimle birlikte upuzun bir yola çıktım. Her köşe başında biraz durdum, soluklandım. Kolay değildi verdiğim kararlarda davranışlarımı gözlemlemek ve yine kolay değildi her kararımla, bir başka seçeneğimin elendiğini görmek. Bazen bir kabul, bazen biz vazgeçiş oldu yönümü belirlemek.

Yollar yeni yollar, yönler yepyeni ufuklar açtı önümde. Önce savruldum, sonra güçlendim her bir adımda. Kendi kendimin rehberi, arkadaşı oldum. Kendimle ilişki kurmayı öğrendim önce. İçimdeki şefkati, çemberimdeki sınırları keşfettim bir bir. Utanmadan, korkmadan. Kendime her yaklaştığımda, yepyeni bir kucaklaşma, kocaman bir buluşma yaşadım içimdeki güvenli alanımla. Sonra yeni insanlar kattım alanıma. Onların duyguları, düşünceleri, davranışları eşlik etti benimkine. Çok kolay olmadı yıllardır güven duyduğum alanıma yenilikler katmak, başkalarının dünyalarına yer açmak... İzin verdim. Benden farklıyı, benimle benzeri, kısacası her deneyimi hissetmeye söz verdim.

Sonra fark ettim ki, ilişkiler bana bir rehber, yolculuğuma ışık olmuş. Öyleyse birlikte yürüyelim dedim, yepyeni beceriler öğrenmek, keşfedilmemiş deneyimlere merhaba demek için...